Dende STOP Desafiuzamentos A
Coruña seguimos consolidando mes a mes unha
dinámica de traballo a través de asembleas de persoas afectadas, onde conflúe
xente con distintos casos (hipotecas, alugueiros, situacións de precariedade,
etc.) para deste xeito buscar unha
solución conxunta ó problema do acceso á vivenda. Así, na tarde de hoxe ven
de se realizar o
terceiro destes encontros, do cal queremos trasladarvos algunhas análises e
informacións.
Nesta ocasión acudiron á asemblea de afectadas dez persoas (seis homes e
catro mulleres), das cales a maior parte estiveron presentes tamén nas
reunións anteriores.
Dende o noso punto de vista, o feito de que malia aos numerosísimos casos
de persoas en risco de perder a súa vivenda tan só acudan ás asembleas
habitualmente entre dez e vinte persoas, débese maiormente ao feito de que é habitual que diante de situacións deste
tipo as persoas sintan unha certa sensación de vergoña e que, lonxe de achacalo á depredación social
inherente ao sistema capitalista, asocien a súa situación a un fracaso persoal, custándolles moito traballo visibilizar a súa problemática mesmo ás
persoas achegadas, para canto máis a un colectivo co que inda non tiveron un
contacto directo.
Dos casos prantexados hoxe, catro corresponden a hipotecas, abarcando os restantes situacións xa de
embargos e precariedade extrema sobrevida. Tamén se tratou o caso das
familias en risco de desafiuzamento pola expropiación das súas casas para a
construción do Parque Ofimático, que
veñen asistindo a todas as asembleas de afectadas convocadas ata o momento.
Continuando ca análise de datos,
ao igual que nos anteriores encontros, atopamos casos de mulleres con fillos e fillas que se atopan a punto de perder a súa
vivenda tras ter sufrido violencia machista. Ven sendo unha constante que
as mulleres que se atopan nesta situación teñan máis dificultades á hora de
buscar posíbeis solucións cas entidades bancarias, xa que os seus ex-compañeiros reinciden no maltrato ao poñer todo tipo de
dificultades e negándose a colaborar na resolución da débeda hipotecaria
contraída cando eran parella.
Así mesmo, á vista das experiencias
comentadas, estase tamén tratando casos de perda de vivenda que estamos dando
en clasificar nunha categoría máis complexa: a da precariedade. Como exemplo queremos destacar o caso dunha persoa de
65 anos que, logo de perder o seu fogar debido á suspensión de pagos dunha
empresa ca que traballaba, estaba cobrando 349€ de RISGA e lle embargaron 150€.
Na actualidade xa lle retiraron a RISGA, pero non pode pedir a xubilación
porque dende que a súa empresa entrou en quebra fai uns anos adebeda as cotas á
Seguridade Social.
Destacamos tamén queixas comúns á
maioría dos casos. En primeiro termo os malos
tratos recebidos por parte dos traballadores das entidades bancarias, os
cales reiteradamente coaccionan a estas persoas e negan de entrada ningún tipo
de posible solución. Tamén cando se
piden nestas entidades as follas de reclamación oficiais do Instituto de
Consumo, sempre respostan que non as teñen, malia a ser a súa obriga. Esta práctica
é totalmente habitual, tanto que na actualidade as entidades bancarias practicamente so proporcionan as follas de
reclamación correctas se
os ameazas con chamar á Policía Local.
As persoas asistentes manifestaron
tamén que a miúdo as avogadas e avogados
de oficio –única representación legal á que poden acceder dada a súa
situación económica- non prestan a
atención necesaria para tentar chegar á mellor solución posible. Dende a
equipa xurídica de STOP Desafiuzamentos A Coruña coméntase ademais que estanse
dando casos nos que as avogadas/os de oficio recorren á fórmula “cuestión de
insostenibilidade” (Artigo 32 da Lei 1/1996, de
Asistencia Xurídica Gratuita) ca que desestiman facerse cargo
dalgúns casos de desafiuzamento debido á súa complexidade e ao feito de terse
que enfrontar a poderosas entidades bancarias. A este respeito, dende STOP Desafiuzamentos A Coruña queremos
reiterar a nosa dispoñibilidade para asesorar e apoiar ás avogadas e avogados
de oficio que se fan cargo de casos de desafiuzamento, para deste xeito colaborar
co seu traballo e evitar que á precariedade económica e social na que viven
estas persoas e familias en risco de desafiuzamento se lles engada tamén a precarización
do seu dereito á xustiza.
Por último, sinalar tamén que varias persoas alertaron do recrudecimento da especulación bancaria, comentando
que saben de casos nos que pisos que foron
embargados están sendo taxados na actualidade a prezos superiores aos da súa
primeira taxación, co que os bancos están a ampliar moi significativamente a
súa marxe de beneficios logo de quitarlle as casas a estas familias.
A través do asesoramento e apoio colectivo
traballado nestas asambleas, así como da autoorganización e a preparación de
accións de denuncia, dende STOP Desafiuzamentos A Coruña procuramos avanzar no
obxectivo de facer real o dereito á
vivenda, a unha vida digna, loita na que é
fundamental que as vítimas desta situación adquiran unha actitude proactiva pra
facer fronte a esta problemática.
No hay comentarios:
Publicar un comentario